آخرین مطالب
امکانات وب
چه روان می رود آنک
بر شانه های زخمی
آن تابوت بلوط
***
با حنجره ای بوسعت آسمان
تا خواند
همه پرندگان مهاجم
کوچیدند از مزارع برنج
و باغ نارنج گل شگفتی شد
***
در مقابله چشمی که تمایل خفتن داشت
ماشه جرات چکیدن نمی کرد
و انگشت،
هراسیده می ماند .
***
با گل سرخ انگشتان
بر شانه های زخمی
روان می رود
این تابوت بلوت.
+ نوشته شده در سه شنبه دوازدهم اردیبهشت ۱۳۹۶ساعت 22:41 توسط پرویز صالحی |
پرشنگ بوک...