بازوی باز ، ///ساعد ستبر،/// شهر در مد و /// کارخانه در جزر، /// چشمان روشن، همه /// _در ماه مه_ ///روز را می خواند /// به خانقاه کار /// با تندر تند قدمهایی که /// شخم می زند /// خاک مرده را و /// می زایاند /// سنگ سوخته را /// با هم.
بادبان بازوان /// افراشته می شود /// از کارخانه و /// از کارگاه /// با جاری رود قدمها ///که بستر شهر را به تسخیر می کشد و /// کوسه ماهیان هراس زده را /// می تاراند بحواشی مرداب .
چرخ ها و /// دنده ها و /// پیستون ها /// رها از فشار انگشتان کارگر ///باز می ماند و ///نفس تازه می کند و /// می آساید /// _ امروز _ /// در موج سکوت /// دودسیاه دودکش های بلند /// خسته از بازدم و دم /// گیسو می کشاند در معبر باد /// تا تن چرب و چرکین را /// در فصل باران های بلند /// _در ماه مه_ /// به شستشو بنشاند .
روز کارگر خجسته باد . شعر از : پرویز صالحی